Mój mały chłopczyk od września idzie do przedszkola. Im bliżej tego wielkiego wyjścia poza środowisko rodzinne, tym więcej mam obaw. Czy moje oczko w głowie, które zawsze było przy mnie sobie poradzi? Co jeśli się uderzy? będzie płakał? będzie chciał do mamy? czy ktoś Go przytuli? pogłaska? pocieszy? ... Obaw jest mnóstwo...
Od kilku tygodni przygotowujemy Szymka na ten wyjątkowy dzień, w którym będzie musiał pomachać mamie i wkroczyć w inny niż znany mu dotąd świat. Sposobów na oswojenie dziecka z instytucją jest mnóstwo. Podejrzewam, że większość mam przyszłego przedszkolaka już wyszukała kilka z metod i powoli wprowadza je w codzienność.
Kilka dni temu wpadła mi w ręce książka "W przedszkolu" otworzyłam pierwszą stronę i wiedziałam, że muszę ją mieć. Książka ta doskonale przedstawia to, co czeka nasze pociechy w tym miejscu. Uświadamia, że przedszkole to nie tylko zabawa z rówieśnikami, ale także miejsce gdzie musi sprostać różnym wyzwaniom. Stosunkowo jest w niej niewiele tekstu, za to dużo się tam dzieje, jest wiele postaci, porozrzucane zabawki, ktoś chlapie wodą, ktoś inny rozlał sok. Szymiemu książka bardzo się podoba, kiedy pytam co czytamy odpowiada, "opowiadaj mi o przedszkolu i dziewczynce z serduszkiem" :o) (dziewczynka z serduszkiem to jedna z pięciu głównych bohaterów).
Mam nadzieję, że moje przygotowania nie pójdą na marne i mój Szymko chętnie będzie chodzić do przedszkola.
Szymko jest mądrym i rozsądnym chłopcem napewno sobie poradzi w przedszkolu, więc mamo nic się nie martw. Moje dziewczynki są zaprawione w bojach i możemy zabrać go na przeszkolenie w wakacje :)
OdpowiedzUsuńKochana zapraszam Was bardzo serdecznie dziewczyny przeszkolą Szymka, Ty mnie a mężowie będą rozprawiać o piłce nożnej :o)
UsuńSzymko pewnie sobie poradzi, gorzej ze mną na samą myśl o rozstaniu mam mokre oczy :o(
Mamy identyczną książeczkę! Jest świetna, choć na początku zszokowała mnie tym - ile się dzieje na ilustracjach:)
OdpowiedzUsuńJesteśmy w podobnej sytuacji, więc myślami jestem z Wami:)
Będzie dobrze:*
Nasze maluszki pewnie pobiegną do dzieci i będą dobrze się bawić, a my będziemy pod drzwiami ryczeć. Chciałabym być dzielna, ale ja to nawet na szczepieniach ryczę a co dopiero rozstać się z moim mężczyzną i oddać go w nieznane ręce :o(
UsuńMy od września też idziemy do przedszkola, bo Gabi będzie miał już 2, 5 roczku. I też mam pełno obaw. Byliśmy wczoraj na dniach otwartych, bawił się tak świetnie, że nawet nie wiedział czy jestem czy nie. Martwi mnie bardziej to, że samodzielnie się nie ubierze, rozbierze, że ma problemy z samodzielnym jedzeniem (np. zupy). A do września tak niedaleko... :-(
OdpowiedzUsuń